ایا من آلزایمر دارم؟

 

آیا من آلزایمر دارم؟

مدت مطالعه: 4 دقیقه!

حقایقی در مورد بیماری آلزایمر از علت تا پیشگیری و درمان

 

بیماری آلزایمر شایع ترین نوع زوال عقل است و به طور جدی بر توانایی انجام فعالیت‌های روزانه فرد تأثیر می‌گذارد. آلزایمر، بیماری پیشرونده‌ای است که با فراموشی برخی اتفاقات شروع می‌شود و به از دست دادن توانایی تکلم و عدم واکنش به محیط می‌انجامد. این بیماری معمولا افراد بالای 65 سال را درگیر می‌کند هر چند در موارد نادر در جوانان نیز دیده می‌شود.

 

در حال حاضر، ۷۰۰ هزار نفر در ایران مبتلا به آلزایمر هستند و هر ۷ دقیقه یک فرد جدید مبتلا به آلزایمر در کشور تشخیص داده می‌شود. مطالعات نشان می‌دهد روند تخریب مغز حتی از ۲۰ سال قبل از نشان دادن علائم شروع می‌شود. در این مقاله قصد داریم اطلاعات جامع و کاملی در مورد تمام جنبه های بیماری آلزایمر از علت بیماری گرفته تا راه‌های پیشگیری و درمان آن در اختیار شما قرار دهیم.

چرا دچار آلزایمر می‌شویم؟

در خصوص علت بروز آلزایمر به طور خلاصه، می‌توان گفت بیماری آلزایمر ناشی از تجمع غیرطبیعی پروتئین‌های آمیلوئید و تاو در داخل و اطراف سلول‌های مغز است. رسوبات آمیلوئید، پلاکهایی در اطراف سلول‌های مغز شکل می‌دهند. رسوبات پروتئین تاو درون سلول‌های مغز گره‌هایی را تشکیل می‌دهند. به واسطه برخی تغییرات ایجاد شده در مغز، انتقال دهنده‌های عصبی هم‌چون استیل کولین که در ارسال پیام بین سلول‌های مغزی نقش دارند نیز کاهش می‌یابد.

اگرچه دقیقاً مشخص نیست که چه چیزی باعث شروع این فرآیند می‌شود، دانشمندان هم‌چنان به کشف تغییرات پیچیده مغزی که در شروع و پیشرفت بیماری آلزایمر دخیل هستند، ادامه می‌دهند، دانشمندان اکنون می‌دانند که بیماری آلزایمر سال ها قبل از ظاهر شدن علائم شروع می‌شود. حتی بیست سال قبل!

در بیماری آلزایمر با گذشت زمان، نواحی مختلف مغز کوچک می‌شوند. اولین مناطقی که تحت تأثیر قرار می‌گیرند معمولاً مناطق مسئول خاطرات هستند.

 

ریسک فاکتورهای آلزایمر

عوامل متعددی برای افزایش خطر ابتلا به این بیماری شناخته شده اند. از جمله موارد ذکر شده در ادامه این متن. پس اگر شما یا عزیزانتان جز یکی از دسته‌های پایین قرار می‌گیرید بهتر است اقدامات لازم جهت پیشگیری از بروز این بیماری را شروع کنید.

• سن مهمترین عامل است. احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر پس از 65 سالگی، هر 5 سال دو برابر می‌شود. اما فقط افراد مسن نیستند که در معرض خطر ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. از هر 20 نفری مبتلا به این بیماری، یک نفر زیر 65 سال دارد. این بیماری آلزایمر زودرس یا آلزایمر در جوانی نامیده می‌شود و می‌تواند از حدود 40 سالگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد.
• ژن‌هایی که از والدین خود به ارث می‌برید می‌توانند در خطر ابتلا به بیماری آلزایمر نقش داشته باشند. نوع ارثی بیماری آلزایمر به دلیل به ارث بردن یک ژن منفرد ایجاد می‌شود. در این شرایط خطر ابتلا به این بیماری بسیار بیشتر میشود. حدود 8 تا 12 برابر!

* اگر فردی از اعضای خانواده شما دچار آلزایمر شده‌است، توصیه می‌شود تست ژنتیکی آلزایمر را انجام دهد تا ریشه ژنتیکی احتمالی آن بررسی گردد. در صورتی که در این خصوص نیاز به اطلاعات تکمیلی دارید، مشاوران مای ژن می‌توانند این خدمت تخصصی را در اختیار شما قرار دهند.

• افراد مبتلا به سندرم داون در معرض خطر بیشتری جهت ابتلا به بیماری آلزایمر هستند. تغییرات ژنتیکی که باعث سندرم داون می‌شود، در طول زمان پلاک‌های آمیلوئیدی در مغز ایجاد شود.
• بیماری قلب و عروقی و سبک زندگی پرخطر می‌تواند ریسک ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش دهد. منظور از سبک زندگی پرخطر سیگار کشیدن، چاقی، دیابت، فشار خون و کلسترول بالا است.
• افرادی که آسیب شدید به سر داشته‌اند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری آلزایمر هستند، اما هنوز تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.

       

علائم بیماری آلزایمر

بیماری آلزایمر در چند مرحله و به مرور پیشرفت می‌کند. این مراحل به ترتیب پیش بالینی، خفیف (مرحله اولیه)، متوسط ​​و شدید (مرحله آخر) هستند. آسیب به مغز بیش از یک دهه قبل از ظهور علائم مشکلات حافظه و شناختی شروع میشود. در این مرحله پیش بالینی، بیماری آلزایمر در افراد بدون علامت است، اما تغییرات مخربی در مغز در حال رخ دادن است و می‌توان گفت علائم شروع آلزایمر قابل مشاهده نیستند.

علائم بیماری آلزایمر خفیف یا اولیه

بیماری آلزایمر اغلب در این مرحله تشخیص داده می شود و برای اکثر افراد مبتلا به آلزایمر علائم در اواسط دهه 60 زندگی شروع میشوند. در این مرحله فرد سالم به نظر میرسد، اما در درک دنیای اطرافش به مشکلاتی برمیخورد و فرد یا اطرافیان آن متوجه میشوند چیزی اشتباه است. این موارد اغلب شامل موارد زیر است:

• فراموشی
• سرگردانی و گم شدن
• پرسیدن سوالات تکراری
• تغییر خلق و خو و شخصیت
• افزایش اضطراب و یا پرخاشگری
• از دست دادن خودانگیختگی و ابتکار عمل
• قضاوت ضعیف منجر شونده به تصمیمات بد
• صرف زمان بیشتر برای انجام کار های عادی روزانه
• گم کردن وسایل یا قرار دادن آنها در مکانهای نامتعارف

علائم بیماری آلزایمر متوسط

در این مرحله نظارت و مراقبت بیشتر از فرد مبتلا ضروری است و همین مساله مشکلات بسیاری برای خانوادهها ایجاد میکند. علائم این مرحله میتواند شامل موارد زیر باشد:

• تشدید فراموشی
• عصبانیت‌ناگهانی
• توهم، هذیان و پارانویا
• مشکل در شناخت خانواده و دوستان
• مشکل در انسجام افکار و تفکر منطقی
• مشکل در کنار آمدن با موقعیتهای جدید
• جملات یا حرکتهای تکراری، انقباضات عضلانی گهگاه
• مشکل در انجام وظایف چند مرحلهای، مانند پوشیدن لباس
• مشکل در صحبت کردن، خواندن، نوشتن و محاسبات عددی
• بی قراری، اضطراب، اشک ریختن ناگهانی و سرگردانی به خصوص در اواخر روز
• رفتارهای تکانشی مانند درآوردن لباس در زمانها یا مکانهای نامناسب یا استفاده از الفاظ رکیک

علائم بیماری آلزایمر شدید یا پیشرفته

افراد مبتلا به آلزایمر پیشرفته دیگر امکان برقراری ارتباط ندارند و برای مراقبت از خود کاملاً به دیگران وابسته هستند. به دلیل از کار افتادن بدن اکثرا یا کاملا در رختخواب به سر میبرند. متاسفانه میتوان گفت این مرحله از بیماری آلزایمر کشنده است و علائم آنها اغلب عبارتند از:

• تشنج
• کاهش وزن
• افزایش خواب
• مشکل در بلع
• ناله یا غرغر کردن
• عفونت های پوستی
• ناتوانی در برقراری ارتباط
• از دست دادن کنترل روده و مثانه

یکی از علل شایع مرگ در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر، پنومونی آسپیراسیون است. این نوع ذات الریه زمانی ایجاد می‌شود که فرد نتواند به درستی عمل بلع را انجام دهد و غذا یا مایعات را به جای هوا وارد ریه کند.

 

تشخیص آلزایمر

هیچ آزمایش تشخیصی واحدی برای تشخیص آلزایمر وجود ندارد. گروهی از پزشکان و متخصصانی مانند متخصصان مغز و اعصاب، روانشناسان و روانپزشکان سالمندان از روش‌ها و ابزارهای مختلفی برای تشخیص استفاده می‌کنند.

معاینه وضعیت عمومی

در مرحله اول پزشک تاریخچه بیماری های فردی و خانوادگی را بررسی میکند. پزشک اطلاعاتی همچون موارد زیر را نیز جمع آوری میکند:

• نوع رژیم غذایی و سابقه مصرف الکل
• لیست انواع داروها و مکمل های مصرفی
• فشار خون، دمای بدن و ضربان قلب
• بررسی ریتم تنفس و قلب
• وضعیت سلامتی عمومی
• همچنین پزشک درخواست آزمایش خون و ادرار می دهد.

نتایج این اطلاعات به پزشک جهت تصمیم گیری برای انجام سایر انواع تست های تکمیلی کمک می کند. پزشک به دنبال علائمی است که نشانه هایی از بیماری دیگری در ارتباط با مغز غیر از الزایمر باشند. مثل سکته مغزی، پارکینسون، تومور مغزی، تجمع مایع در مغز و مواردی از این دست که تفکر و حافظه را تحت تاثیر قرار می دهند. یا برخی شرایط که در ابتدا علائم مشابه زوال عقل دارند. مواردی همچون افسردگی، اختلالات تنفسی حین خواب، عوارض جانبی داروها، مشکلات تیروئید، کمبود برخی ویتامینها و مصرف زیاد الکل.

تست های بالینی:

پزشک گاهی سوالاتی در ارتباط با تاریخ، زمان و مکان از فرد می پرسد، یا با تست های ساده، بررسی قدرت به خاطر سپاری کلمات یا انجام محاسبات عددی را انجام می‌دهد. این سوالات در قالب پرسشنامه کوتاه وضعیت ذهنی (MMSE) نیز در دسترس است که از آن به عنوان تست خانگی آلزایمر نیز یاد می‌شود. این تست تشخیص زوال عقل به صورت آنلاین نیز وجود دارد و تکمیل آن در مجموع 5 تا 10 دقیقه زمان می‌برد و نیاز به تجهیزات خاصی ندارد. البته این تست معایبی نیز دارد، از جمله این که افراد دارای آلزایمر خفیف را از افراد نرمال تشخیص نمی‌دهد و تا حدودی به سن و تحصیلات بستگی دارد. در این تست فراموشی انلاین در صورتی که فرد امتیازی بین 19 تا 23 از مجموع 30 امتیاز بگیرد احتمال زوال عقل خفیف وجود دارد و اگر این عدد بین 18 تا 10 قرار بگیرد زوال عقل متوسط و در صورتی که زیر 9 امتیاز کسب شود نشان دهنده زوال عقل شدید است.

تست دیگری به نام Mini-Cog test در واقع یک تست تصویری آلزایمر است که در بخش اول از این تست سه کلمه به فرد گفته می‌شود. سپس از فرد خواسته می‌شود شکلی از یک ساعت بکشد، تمام 12 عدد آن را در مکان‌های مناسب قرار دهد و سپس زمان خاصی که فرد آزمون گیرنده درخواست می‌کند روی آن مشخص کند. در انتها از فرد خواسته می‌شود تا 3 کلمه ای را که در ابتدای تست به ایشان گفته شده بوده است دقیقا مجددا تکرار کند. تست در کل 5 امتیاز دارد، به یاد آوری هر کدام از کلمات 1 امتیاز و کشیدن ساعت 2 امتیاز دارد. امتیاز زیر 5 نیاز به بررسی های بیشتر دارد.

نتایج این آزمایش‌های کوتاه به پزشک کمک می‌کند تا تصمیم گیرد آیا ارزیابی بیشتری لازم است یا خیر.

از طریق لینک های زیر این تست ها را در منزل انجام دهید.

لینک تست آنلاین

دانلود ورژن فارسی تست

تست‌های کامپیوتری:

غیر از دو تست بالا، تست‌های کامپیوتری تایید شده توسط FDA نیز وجود دارند که مبتنی بر نرم افزارهای بررسی تفکر، یادگیری و حافظه هستند مانند MoCA این تست تا 95 درصد دقت دارد و از حساسیت بالاتری نیز نسبت به تست های قبلی برخوردار است. برخی از پزشکان علاوه بر MMSE و Mini-Cog از این تست ها نیز استفاده می‌کنند. استفاده از آزمون‌های بالینی و آزمایش‌های مبتنی بر کامپیوتر می‌تواند به پزشکان درک واضح‌تری از مشکلات شناختی بیماران بدهد.

تصویر برداری مغز:

در روند استاندارد تشخیص آلزایمر، آخرین مرحله انجام تصویربرداری MRI یا  CT است. این آزمایش‌ها عمدتاً برای رد دیگر بیماری‌ها که علائمی مشابه آلزایمر دارند اما نیاز به درمان متفاوتی دارند ترتیب داده می‌شود. مواردی همچون تومورها، سکته‌ مغزی، آسیب‌های ناشی از ضربه شدید سر، یا تجمع مایع در مغز.

گاهی پزشک از برخی روش‌های تصویر برداری مغز جهت بررسی سطح بتاآمیلوئید نیز استفاده می‌کند، مقادیر بالای این ماده یکی از علائم آلزایمر است.

درمان آلزایمر

داروی آلزایمر کشف شد! جدیدترین داروی آلزایمر دارویی به نام آدوکانوماب (Aducanumab) است که به تازگی مجوز مصرف به عنوان داروی درمان آلزایمر را از طرف FDA گرفته است ولی اثر بخشی آن همچنان در هاله ای از ابهام است، چرا که نتایج شفافی از کارآزمایی بالینی آن ارائه نشده است و اثر بخشی قابل توجهی نیز گزارش نشده است. ادعا می‌شود این دارو به عنوان جدیدترین روش درمان آلزایمر برای بیماران مبتلا به آلزایمر متوسط قابل استفاده است. این دارو همچنان در مرحله انجام کارآزمایی بالینی مرحله چهارم خود است که تا 2030 ادامه خواهد داشت. پس تا تکمیل موفقیت آمیز این مرحله از مطالعات بالینی، نمی‌توان این دارو را به عنوان داروی درمان قطعی آلزایمر در نظر گرفت.

بنابراین می‌توان اینطور گفت که در حال حاضر هیچ درمانی برای آلزایمر وجود ندارد و داروهای مورد استفاده کنونی، علائم این بیماری را موقتا کاهش می‌دهد.

داروی آلزایمر

دو دسته اصلی داروها برای کاهش موقت علائم بیماری وجود دارد:

• مهارکننده‌های استیل کولین استراز (AChE)

این داروها سطح استیل کولین را افزایش می‌دهند. همانطور که اشاره شد این ماده در افراد مبتلا به آلزایمر کاهش می‌یابد. انواع آن شامل دونپزیل(Donepezil)، گالانتامین(galantamine) و ریواستیگمین(rivastigmine) است که برای افراد مبتلا به بیماری آلزایمر خفیف تا متوسط تجویز می‌گردد، هرچند باید در مراحل بعدی و شدید بیماری نیز ادامه یابد.

تفاوتی در نحوه عملکرد این سه مهارکننده AChE وجود ندارد، اگرچه برخی به نوع خاصی بهتر پاسخ می‌دهند یا عوارض جانبی کمتری دارند که می‌تواند شامل تهوع، استفراغ و از دست دادن اشتها باشد و معمولاً پس از 2 هفته از مصرف دارو بهبود می‌یابند.

• Memantine

این دارو از طریق ممانعت از تاثیر مقدار بیش از حد یک ماده شیمیایی به نام گلوتامات در مغز عملکرد می‌کند. ممانتین برای بیماران با آلزایمر متوسط یا شدید تجویز می‌شود و برای بیمارانی که نمی‌توانند مهارکننده های AChE مصرف کنند مناسب است. در برخی موارد متوسط تا شدید به بیمار ترکیبی از ممانتین و دونپزیل تجویز می‌شود. عوارض جانبی احتمالی این دارو شامل سردرد، سرگیجه و یبوست بوده و معمولا موقتی است.

همه این داروها با تنظیم انتقال دهنده‌های عصبی کار می‌کنند. آنها ممکن است به کاهش علائم و مشکلات رفتاری خاص کمک کنند. با این حال، این داروها روند پیشرفت بیماری را متوقف نمی‌کنند. آنها برای برخی و نه همه افراد موثر هستند.

     

درمانهای کمکی در بیماری آلزایمر

داروهای بیماری آلزایمر تنها بخشی از مراقبت از فرد مبتلا است. درمان‌های کمکی تحریک کننده فعالیت مغز شامل:

• انجام فعالیت‌های گروهی و بازی‌های طراحی شده برای بهبود حافظه و مهارت‌های حل مسئله
• یادگیری مهارت‌های جدید با کمک درمانگر یا بستگان فرد همچون استفاده از تلفن همراه، نقاشی کردن و ساخت کاردستی
• ترغیب فرد به یادآوری خاطرهها و صحبت در مورد وقایع گذشته با استفاده از وسایلی مانند عکس، وسایل مورد علاقه، یادگاری‌ها و داستان گویی
• آواز خواندن، گوش دادن به موسیقی‌های خاطره انگیز و رقص

مجموع تمام این فعالیت‌ها منجر به افزایش فعالیت مغز می‌شود و می‌تواند خلق و خوی بیمار و وضعیت عمومی وی را بهبود بخشد.

پیشگیری از آلزایمر

از آنجایی که علت دقیق بیماری آلزایمر هنوز ناشناخته است، هیچ راه قطعی برای جلوگیری از آلزایمر وجود ندارد. اما یک سبک زندگی سالم میتواند به پیشگیری و کاهش خطر کمک بسیاری کند.

1-کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی

همانطور که گفته شد بیماری قلبی عروقی با افزایش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل مرتبط است. بنابراین با انجام اقداماتی برای بهبود سلامت قلبی عروقی خود، خطر ابتلا به این شرایط و همچنین سایر مشکلات جدی مانند سکته مغزی و حملات قلبی را کاهش دهید. اقداماتی همچون:

• ترک سیگار
• کنترلمرتبفشارخون
• به حداقل رساندن مصرف الکل
• داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل، شامل حداقل 5 وعده میوه و سبزیجات در هر روز
• انجام هفتگی حداقل 150 دقیقه فعالیتهای هوازی با شدت متوسط ​​مانند دوچرخه سواری یا پیاده روی سریع
• اگر دیابت دارید، مطمئن شوید که رژیم غذایی خود را رعایت کرده و داروی خود را مصرف میکنید

2-فعال ماندن از نظر ذهنی و اجتماعی

فعال ماندن از نظر ذهنی و اجتماعی نیز راهکار دیگری جهت جلوگیری از بیماری آلزایمر است. شواهد نشان میدهد میزان زوال عقل در افرادی که در طول زندگی خود از نظر ذهنی و اجتماعی فعال هستند کمتر است. در این راستا میتوانید:

• شرکت در ورزش‌های گروهی
• شروع یادگیری زبان‌های جدید
• شروع یادگیری نواختن آلات موسیقی
• انجام فعالیت‌ها یا سرگرمی‌های جدید
• ایجاد و حفظ یک زندگی اجتماعی فعال
• انجام فعالیت‌های داوطلبانه و عام المنفعه
• قرار دادن زمانی برای مطالعه در روتین روزانه

3-مصرف مکمل و تغییر عادات غذایی

رژیم غذایی مناسب برای سلامت مغز شما حیاتی است. یک رژیم غذایی متعادل مانند رژیم مدیترانهای که سرشار از سبزیجات، میوه ها و پروتئین بدون چربی و غنی از اسیدهای چرب امگا 3 است میتواند از بروز آلزایمر تا حد بالایی جلوگیری کند.

برای جلوگیری از آلزایمر چه بخوریم؟

پیشگیری در دستان شماست و با غذاهایی که به بدنتان میرسانید شروع میشود!

با اجتناب از رژیم غذایی سرشار از چربیهای ترانس و اشباع میتوانید مغز خود را بهتر تغذیه کنید. این چربیها، مانند چربیهای حیوانی (به ویژه گوشت قرمز)، میتوانند باعث التهاب و همچنین تولید رادیکالهای آزاد شوند کهبه سلولهای ارزشمند مغز شما آسیب میرسانند و آن ها را از بین میبرند.

خوردن غذاهای سرشار از آنتی اکسیدان مانند ویتامین C و E یک راه طبیعی فوق العاده برای از بین بردن رادیکالهای آزاد در بدن شما است. دانشمندان بر این باورند که مصرف زیاد میوه‌ها و سبزیجات، خوردن ماهی‌های غنی از روغن‌های امگا 3 و جایگزین‌های پروتئین گیاهی (مانند سویا) از زوال عقل میتواندجلوگیری کنند.

8 ویتامین گروه ب مسئول تضمین عملکرد خوب مغز، تولید انرژی و ترمیم سلولها هستند. ویتامین B6 به ویژه به عنوان “ویتامین مغز” نیز شناخته میشود، ویتامین B6 یکی از بهترین ویتامینها برای پیشگیری و کنترل علائم بیماری آلزایمر در نظر گرفته می‌شود. مزایای این ویتامین شامل بهبود عملکرد حافظه و تقویت روحیه و خلق و خو است.

رژیم غذایی ایده آل پیشگیری از آلزایمر باید شامل:

• 20% چربی “خوب” که شامل روغن زیتون فوق بکر، آووکادو و روغن بذر کتان است.
• 40%  پروتئین بدون چربی شامل ماهی، مرغ، بوقلمون و سویا است.
• 40% کربوهیدراتهای پیچیده شامل انواع سبزیجات تازه، غلات کامل، حبوبات و میوههای تازه است.

مصرف مکملهای اختصاصی تقویت حافظه برای کسانی که از نظر ژنتیکی احتمال ابتلا به آلزایمر بالایی دارند توصیه میشود.

آیا آلزایمر ژنتیکی است؟

همه انواع آلزایمر ژنتیکی نیستند. در واقع نوع تکگیر این بیماری به واسطه تاثیر محیط و سبک زندگی فرد ایجاد میشود. در صورتی که سابقه بیماری آلزایمر در بستگان شما وجود داشته باشد این احتمال که شما به واسطه وجود برخی تغییرات ژنتیک خاص در ژنهایتان به آلزایمر مبتلا شوید بالاست. با این حال، داشتن اقوام و والدین مبتلا به آلزایمر همیشه به این معنا نیست که حتما به آلزایمر مبتلا میشوید.

نوع خاصی از ژن APOE در ارتباط با ابتلا بیماری آلزایمر است. در برخی تست های ژنتیکی آلزایمر با بررسی این ژن احتمال ابتلای شما به آلزایمر ژنتیکی را بررسی میکنند. ما در مای ژن این خدمت را در اختیار شما قرار میدهیم.

با انجام تست پیشگیری از آلزایمر مای ژن می‌توانید متوجه شوید آیا به طور ژنتیکی خطر بروز آلزایمر برای شما بالاست یا خیر. در کنار نتیجه آزمایش، مای‌ژن سبک زندگی، تغذیه و برنامه مکمل تخصصی را برای شما تنظیم می‌کند که بتوانید خطر ابتلا را به حداقل برسانید و زندگی سالمتر و طولانی‌تری داشته باشید.

خلاصه مقاله

بیماری آلزایمر نوعی زوال عقل پیشرونده است و در حال حاضر هیچ درمانی برای آن وجود ندارد، اما داروها میتوانند پیشرفت بیماری را کند کنند.

هر کسی ممکن است به بیماری آلزایمر مبتلا شود، افراد بالای 65 سال، دارای سابقه بیماری قلبی عروقی و کسانی است که سابقه خانوادگی این بیماری را دارند در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به آن هستند.

در مراحل اولیه بیماری خفیف علائم شامل فراموشی و گیجی هستند، اما با پیشرفت بیماری، آسیب به مغز به تدریج تشدید میشوند.

با توجه به اینکه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد پیشگیری اهمیت بالایی پیدا میکند. مهمترین اقدامات برای پیشگیری از بروز بیماری تغییر سبک زندگی، افزایش فعالیت بدنی و داشتن رژیم غذایی سرشار از امگا-3 و انواع ویتامین هاست.