مکمل های مورد نیاز کودکان

تست ژنتیکی تغذیه و سلامتی مای ژن

اشتراک گذاری این مطلب:

 

نیاز کودکان به مکمل ویتامین

مدت مطالعه: 5 دقیقه!

[/et_pb_text][et_pb_text _builder_version=”3.21.1″ z_index_tablet=”500″]

همانطور که کودکان رشد می‌کنند، کسب مواد مغذی کافی نیز اهمیت پیدا می‌کند. اکثر کودکان مقادیر کافی ویتامین، مواد معدنی و اسیدهای چرب را از یک رژیم غذایی متعادل دریافت می‌کنند، اما تحت شرایطی مصرف مکمل برای کودکان ضرورت پیدا می‌کند.

 

چرا کودکان به مکمل نیاز دارند؟

درشرایط خاصی کودکان نیاز به مصرف ویتامین‌ ها یا مواد معدنی دارند. اگر:

  • شرایط پزشکی خاصی دارند که بر جذب مواد مغذی تأثیر می‌گذارد مانند بیماری سلیاک یا سندرم روده التهابی (IBS)
  • بد غذا هستند، مقدار قابل توجهی از مواد غذایی را نمی‌خورند و تنوع غذایی کافی ندارند.
  • برخی مواد غذایی را با اکراه یا به سختی می‌خورند (به ویژه میوه ها و سبزیجات).
  • از نظر ژنتیکی نیاز بیشتری به ویتامین ها دارند.
  • گیاهخوار هستند.

بیشتر بخوانید:

سلیاک و حساسیت به گلوتن

 

مواد مغذی کلیدی مورد نیاز برای رشد

ویتامین D

ویتامین D فقط در تعداد کمی از غذاها مانند ماهی‌های چرب و تخم مرغ یافت می‌شود، اما منبع اصلی آن خورشید است. با این حال توصیه می‌شود که کودکان در هوای گرم زمان زیادی را زیر نور خورشید نگذرانند و پوست شان از اشعه ماوراء بنفش محافظت شود. بنابراین توصیه می‌شود که به همه کودکان 1 تا 4 ساله روزانه یک مکمل حاوی 10 میکروگرم ویتامین D داده شود.

بیشتر بخوانید:

ویتامین D؛ فواید و نحوه جلوگیری از کمبود آن

 

ویتامین A

ویتامین A برای نوزادان و کودکان خردسال اهمیت دارد و برخی ممکن است به اندازه کافی از آن دریافت نکنند، چراکه جگر و فرآورده های گوشتی بزرگترین منبع ویتامین A هستند و اکثر کودکان تمایلی به مصرف این مواد ندارند. این ویتامین برای سلامت سیستم ایمنی مورد نیاز است، می‌تواند به بینایی آنها کمک کند و پوست را سالم نگه دارد.

همچنین بتاکاروتن، پیش ساز ویتامیندر سبزیجات با برگ تیره نیز یافت می‌شود!

 

                                            مای ژن اضافه وزن BMI                  روزانه چه مقدار کالری می سوزانم محاسبه آنلاین کالری

[/et_pb_text][et_pb_text _builder_version=”3.21.1″ z_index_tablet=”500″]

ویتامین C

ویتامین C که به وفور در مرکبات و فلفل قرمز یافت می‌شود، برای سلامت کلی کودک، از جمله توانایی آن در جذب آهن و تولید کلاژن برای استخوان‌های سالم، بسیار مهم است. ویتامین C همچنین در عملکرد سیستم عصبی مرکزی و محافظت از سلول ها در برابر استرس اکسیداتیو نقش دارد. مصرف این مکمل‌ها به‌ ویژه اگر کودک شما بد غذاست توصیه می‌شود.

چه مواد مغذی دیگری برای رشد طبیعی کلید هستند؟

به عنوان یک قاعده، کودکان مانند بزرگسالان به ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارند، اما به مقدار کمتر. همانطور که کودک بزرگ می‌شود، دریافت مقادیر کافی از مواد مغذی مانند کلسیم و ویتامین D که به ساخت استخوان‌های قوی کمک می‌کند، اهمیت پیدا می‌کند. علاوه بر این، اسیدهای چرب امگا 3، ویتامین B9 (فولات) و B12 برای رشد مغز در سال‌های اولیه زندگی حیاتی هستند.

مکمل برای رژیم های گیاه خواری

کودکانی که رژیم غذایی گیاهی دارند در خطر کمبود کلسیم، آهن و ویتامین B12 هستند. این مواد مغذی (به ویژه ویتامین B12) به طور طبیعی در غذاهای حیوانی وجود دارد، اما در رژیم غذایی گیاه خواری وجود ندارد و لازم است با مکمل‌ها یا غذاهای غنی شده (مانند غلات یا شیر غنی شده) این کمبود جبران شود. عدم جایگزینی این مواد مغذی در رژیم غذایی کودکان ممکن است منجر به عواقب جدی مانند اختلال در رشد شود. کودکان مبتلا به بیماری سلیاک یا IBS ممکن است در جذب ویتامین ها و مواد معدنی مختلف دچار مشکل شوند. زیرا این شرایط به نواحی روده که مسئول جذب هستند آسیب می رساند.

ژنتیک و مکمل های غذایی

میزان نیاز بدن به آنتی‌اکسیدان‌ها، امگا-3، ویتامین B و D بسیار تحت تاثیر برخی جهش ها و ویژگی های ژنتیکی است به طوری که حتی ممکن است نیاز افراد با توجه به ژنتیک خاص آنها تا دو برابر افراد معمولی افزایش یابد. بنابراین اطلاع از ویژگی های ژنتیکی جهت تامین صددرصدی نیازهای تغذیه ای به خصوص از دوران کودکی اهمیت دارد و می تواند در رشد کودک بسیار تاثیر گذار باشد.

بیشتر بخوانید:

به ۲۳ دلیل شما به تست ژنتیک نیاز دارید!

 

بزاق برای انجام آزمایش ژنتیکی رژیم غذایی ژنتیکی تغذیه مای ژن تناسب اندام

 

مشاوره رایگان

مشاوره و راهنمایی جهت انتخاب پکیج مناسب شما

 

 

 

اگر هنوز سوالی دارید به راحتی آن را با ما درمیان بگذارید.

مطالعه بیشتر

سرطان تخمدان زنان جوان
تست ژنتیکی سرطان سینه

سرطان تخمدان در زنان جوان

فهرست مطالب اگرچه ابتلا به سرطان تخمدان در زنان بین سنین ۵۵ تا ۶۳ سال شایع‌تر است، اما این بیماری در زنان جوان‌تر نیز ممکن